Şu içinde bulunduğumuz süreçte bir ses geldi “özledim seni” diye kimler kimleri, kimler neleri nereleri özlemedi ki ...
An’a teslim olup kabullenmek durumunda olduğumuz bu zor zamanların en kıymetli anlarından birine ince bir sızı gibi eklendi “unutuldum mu yani”, oysa ne unutan vardı ne de unutulan.... yine de sorarız ya birbirimize unuttu mu acaba diye; alacağımız cevap çok nettir aslında: “sen hiç gitmedin ki” .... akıldan kalpten ruhtan çıkmadın ki .... unutulasın... muhakkak vardır böyle hisseden hissettiren çünkü isimler farklı,isimler değişir ama keder ve mutluluk hep bize aynı kalandır....unutulmaz ... o izler hep aynı kalır .... Kişiler değişir ama gözyaşları hep aynıdır.... Üç aslan birbirinin mutlu olmasını istedi. Sanatına, üretimine, yorumculuğuna,mesleğine olan duruşuna,sevgisine, saygısına hayran olduğum, müzik sektöründe pek de karşılaşılamayan,alışık olunmayan samimi gerçek ve enerji dolu bir buluşmayla Niran Ünsal (“fıstıkiçimmm”) cancağzım kalbime dokundu. El ele tutuştu kalpler.... Berk Cordoba’da biz burada ama sanki her an Niran,Berk,Bülent ve ben aynı odadaydık. Biz bu odayı bu şarkıya, bu şarkıyı bu dünyaya mutlulukla sığdırdık,iyilikle bıraktık... sizin kalbinizde de iz bırakırsa eyvallah!!! unutmayın ki iyi kalpler hep yanyanadır ve iyi şarkılar her “an” unutulmaksızın ruhunuzda yaşar... An’da kalmanız dileğiyle.... sabır ve şükürle.